Op Nederlandse bodem

Als de boot de haven van IJmuiden binnen vaart stortregent het. Maar tegen de tijd dat ik weer voet op Nederlandse bodem zet is het al weer droog.In het centrum van Amsterdam raak ik de weg nog even kwijt. De weg vinden met de fiets in grote steden is altijd een crime. Van Almere naar Zeewolde krijg ik nog flinke tegenwind, maar dan gaat het met de wind in de rug op de grote versnelling richting de polder. Vlak voordat ik de Noord-Oost polder in rij krijg ik nog even de ergste regenbui van de hele vakantie op mijn kop. Eenmaal in de polder ga ik per abuis links rijden. De frustratie van gisteren is al weer over en morgen begint het normale leven weer en zit ik alweer op de vrachtwagen richting Duitsland. gr. bertus Binnenkort zal ik nog wat foto's uploaden naar het webalbum. Dus kijk af en toe nog even.

WEBALBUM

Het is voorbij

Het eerste stuk van Amble naar Blythe is een troosteloos stuk. Bovendien heb ik tegenwind. Het stuk daarna tot in Tynemouth maakt veel goed, maar op het fietspad lopen wandelaars die continu in de weg lopen. En hun honden niet in de gaten houden. Alles lijkt me te ergeren vandaag. Dat heeft waarschijnlijk te maken met de frustratie dat ik weer naar huis ga. Ruim op tijd ben ik bij de boot, zodat ik in de haven nog wat ga eten. Op een smal stuk fietspad raak ik met mijn voortas het struikgewas, zodat ik met het hele zooitje tegen het asfalt kwak. Om 18.00 uur Nederlandse tijd vaart de boot af. De Engelsen en Schotten kunnen zich op gaan maken voor het slechte weer dat komen gaat. Schotland zit erop. gr. Bertus

De volgende reis

Vandaag echt een rustig dagje. Wind in de rug en opnieuw zon. In Bamburgh een kasteel bezocht. Het ligt imposant aan de kust. Een camping vinden is wat moeilijker, zodat ik nu op een boerencamping sta. Zonder toilet en douche. Morgen op de boot maar even flink schrobben. Na drie keer naar het noorden te zijn afgereisd ben ik dat mooie weer wel eens zat. Ik denk dat ik de volgende keer maar naar het zuiden af ga zakken. Marokko is een optie en spanje heeft interessante gebieden voor mij. Bovendien spookt de veleta continu door mijn hoofd. Een topje in de Sierra Nevada. Morgen nog een kleine 50 km naar Newcastle en dan zit ik weer met frisse tegenzin op de boot. Terug naar nederland. Op dit moment zit ik in de kroeg Nederland - Duitsland te kijken. En daar word ik ook niet vrolijk van. gr. Bertus

Richting Ferry

Ik had een rustig dagje in gedachten. Maar dat viel toch een beetje tegen. Er moest meer en steviger geklommen worden dan ik had verwacht. Bovendien voerde de fietsroute me over allerlei soorten terrein. Gravel,grasland,karresporen en een stuk voormalig militair terrein. Daar word ik met borden gewaarschuwd om vooral niks van metaal op te pakken i.v.m.explosiegevaar en gevaar voor eigen leven. Goede plek voor een fietsroute. Ook heb ik mijn Schotse ponden ingeruild voor engelse. De schotse ponden mogen in Engeland door kleine ondernemers geweigerd worden. Dit omruilen kan overigens geheel kosteloos bij een bank. Nog 80 km naar de ferry schat ik. Morgen de helft, dus de komende 2 dagen worden wel heel rustig. Hoop ik. gr.bertus.

Freewheelen

Toen de regen vanmorgen op het tentdoek tikte heb ik me nog maar een keer omgedraaid. Om negen uur was het droog en heb ik het boeltje ingepakt. Aangezien ik toch tijd zat heb ben ik even naar de bibliotheek gegaan om foto's te uploaden. Helaas is dit niet gelukt, omdat er geen externe apparaten konden worden aangesloten. Vlak voor Edinburgh pik ik fiets route 1 op van het National Cycle Network. Maar in de stad raak ik het spoor bijster, zodat ik een hoop tijd loopt te verkl.....n. In Musselburgh aangekomen volg ik fiets route 76, die me vandaag tot in Dunbar brengt. En zo zak ik de komende dagen freewheelend af naar Newcastle. Veel regen hoef ik de komende dagen niet meer te verwachten. Of het moet vrijdag in Nederland zijn.

gr.bertus.

Geen paniek, het gaat me goed

Vanmorgen in record tempo mijn spullen gepakt om aan de midgets te ontkomen. Het was een verademing om op de fiets te zitten, hoewel de jeuk van alle muggenbulten nog wel even aan zal houden. Via de A814 fiets ik naar Helensburgh en omdat ik al vroeg op pad ben (8uur !!) is het lekker rustig en ligt het water er als een spiegel bij. In Balloch haal ik bij de supermarkt wat te eten en als ik verder fiets gebeurt er waar ik al bang voor was. Ik word van achter aangetikt door een auto, waardoor ik in de naast gelegen heg word getorpedeert. Gelukkig kom ik met de schrik vrij en als de automobilist bij me is, is mijn woede alweer bekoelt en neem ik de schade op. Slechts mijn bagagedrager en bidonhouder zijn licht verbogen en in mijn tas zit een scheur. Ook het deksel van mijn pannenset komt enigzins verwrongen uit mijn fietstas. Voordeel van dit alles is, dat terwijl ik bij de mensen binnen zit in wiens heg ik terecht ben gekomen,het begint met stortregenen. Maar de tour wacht op niemand (oh nee,die tekst is van iemand anders). Als alles is afgehandeld met de politie en ik verder kan is het alweer droog. Uiteindelijk bereik ik toch Linlithgrow en fiets ik vandaag 130 km, waarmee ik maar wil benadrukken "geen paniek, het gaat me goed".

gr.bertus

Alweer een meer

Omdat ik vanmorgen met Mini en Henk uit Zwolle heb zitten ontbijten, ben ik pas tegen half twaalf op de fiets gesprongen. Op een klim van drie kilometer na was de route vlak of liep naar beneden. Dat kwam me wel goed uit, want ik had slecht geslapen en het lichaam voelde moe aan. Loch Lomond valt tegen en dat had ik kunnen weten, want als je een meer hebt gezien dan heb je ze allemaal gezien. Hetzelfde heb ik met de fjorden in Noorwegen. Wat wel klopt is, dat het hier barst van de midgets. Je kan met goed fatsoen je tent niet uit, want ze staan in hordes op je te wachten om je levend op te vreten. Morgen begint de terugreis. Richting Newcastle dus. Waarbij ik een beetje om Glasgow heen probeer te rijden. Maar wel zorgen dat ik me uiteindelijk niet teveel hoef te haasten. gr.bertus